Η δική μου λέξη για το χιόνι

Μπορεί οι Ισλανδοί να αναφέρονται στο χιόνι με 49 διαφορετικές λέξεις, όμως για τη Venus τα πράγματα είναι πιο απλά. Μια λέξη αρκεί: Απαραίτητο με άλφα κεφαλαίο! Της δίνει ζωή, δύναμη να συνεχίσει, καθαρό μυαλό, ξεσκάει, και πιο πολύ απ'όλα, το καταδιασκεδάζει. Είναι κάτι σαν το οξυγόνο για τους κοινούς ανθρώπους, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό, αλλά σε αντίθεση με αυτό, η υπερβολική του δόση κάθε άλλο παρά τοξική είναι.

Και τώρα που το χιόνι αρχίσει σιγά σιγά να υποχωρεί δίνοντας ζωή στην υπό χειμερινή καταστολή χλωρίδα, η Venus αρχίζει να καταβάλλεται από μια μελαγχολία, συνοδευόμενη από τη γλυκιά ανάμνηση της πούδρας, της χιονοθύελλας, του faceplant στην πούδρα, της ελευθερίας, που ένιωθε, κάθε φορά που βρισκόταν στο αγαπημένο της φυσικό περιβάλλον. Τότε που φορόυσε τη flashy γούνα της (κανονική Venus in Furs!), έπαιρνε τα μυστηριώδη κόκκινα Rossi της, ανέβαινε στην ψηλότερη κορυφή του Χελμού, και, με περίσσεια χάρη και στυλ, διέγραφε περίτεχνα καμπυλωτά ίχνη στο χιόνι.

Αααχ...πώς να ξεχάσει τότε που, πότε με ήλιο...

...και πότε με ομίχλη...

...αλλά πάντα μέσα σε μια ατμόσφαιρα απόλυτης γαλήνης, ανέβαινε σιγά σιγά το stairway to heaven, όπως της άρεσε να το αποκαλεί, για να σταθεί ακριβώς εκεί, και να αντικρύσει τον κόσμο πάνω από τα σύννεφα...

...τότε που χάζευε τη θάλασσα...
...και τον Παρνασσό...

...τότε που ένιωθε την αδρεναλίνη να κυλά στο αίμα της και εκείνη ζητούσε πιο πολύ...

...τότε που πλημμύριζε από ενθουσιασμό διασχίζοντας την απαλή πούδρα...

...αλλά ακόμα και τότε που χάζευε την πανσέληνο από το παράθυρό της...

...ή το ουράνιο τόξο, ύστερα από την καταιγίδα...

οι αναμνήσεις αυτές θα μείνουν στο μυαλό της Venus, να της υπενθυμίζουν το επόμενο ραντεβού της με τα χιόνια. Μέχρι τότε όμως, η Venus θα ζει τη στιγμή όπως μόνο εκείνη ξέρει, και θα δηλώνει το παρόν, με ή χωρίς λόγο, με ή χωρίς κέφια, περιμένοντας την ανταπόκριση των φίλων της.

Φιλιά πολλά σε όλες τις rockin' bitches (αφού ο όρος άρεσε, θα τον χρησιμοποιώ από δω και μπρος). Α, όσο θα commentάρεις, πάτα το play στην παραπάνω λίστα, θα ακούσεις το δυνατό κομματάκι που υποσχέθηκα! Το' πιασες το υποννοούμενο ε;

Ν'ανάψουνε τα τέλια, ν'αρχίσουν...rockτετέλια!!!

Can you seek it, can you see it you have to discover me-e-e-e...

Α, όλα κι όλα! Όποιος πει κακά λογάκια για το Καλομοιράκι θα έχει να κάνει μαζί μου! Όχι, δεν τρελάθηκα ξαφνικά, απλά αυτό το κορίτσι μου βγάζει τόσα κιλά θετικής ενέργειας, που κάθε φορά που τη βλέπω θέλω να σηκωθώ από την καρέκλα/ντιβάνι/καναπέ/πολυθρόνα (εσείς που βλέπετε Λιακόπουλο το πιάσατε εεε;) και να αρχίσω να χορεύω, όπως στα mid-εφηβικά μου χρόνια, με τα Μπακστριτ Μπόις και τα Σπάις Γκερλς. Μια χαρά το τραγουδάκι, με μια τζουρίτσα από Britney, μια από Punjabi Mc, μια από Timbaland, στο υφάκι του περίφημου rockτετελιού (όρος που εισήχθη στα μουσικά δρώμενα από τον καθόλα σεβαστό Χρήστο Δάντη, μωρή άσχετη) και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, και να το το Γιουροβιζιονικό. Γιατί, δεν κατάλαβα; Μήπως έχετε άλλου είδους αξιώσεις; Αξιοπρεπέστατο, τώρα το τι θα γίνει στη Σερβία, αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο. Στο Ελλάντα πάντως θα το ευχαριστηθούμε, μέχρι αηδίας μπορώ να πω.




Τέλος για τη Eurovision, για το Kalomoiraki ξεκίνησα να λέω. Αυτό το τρισχαριτωμένο κοριτσάκι όλο φρεσκάδα που μας ήρθε από το Νιου Γιορκ και έχουμε/-νε βαλθεί όλοι να το κάνουν, ας μου επιτραπεί η λέξη, τσουλάκι, μανταμίτσα. Αφήστε το, βρε αθεόφοβοι, που έχετε κάνει όλες τις 22άχρονες τραγουδιάρες σαν 30(συν)άρες "έτοιμες-για-όλα". Καλά τώρα θα μου πεις, αυτό πουλάει, γιατί αν κάποια τη σήμερον ημέρα δεν έχει γραμμένο στο κούτελό της το "σεκς", θα τη φάει η μαρμάγκα... Τέλωσπάντων, το Kalomoiraki το συμπάθησα από την πρώτη στιγμή που το είδα ακριβώς γιατί ξεχωρίζει από τη λαϊκόμαζα, πάρε για παράδειγμα τη Χρύσπα από τη βραδυά εκείνη (δεν το παρακολούθησα, αλλά κάποια στιγμιότυπα τα είδα). Μοιάζουν τόσο πολύ οι δυο τους αλλά είναι τόσο διαφορετικές! Γι'αυτό θέλησα να γράψω και αυτό το ποστ.

υ.γ.1: είπαμε, γουστάρουμε Kalomoiraki αλλά το τραγουδάκι δεν θα το ακούσετε από εδώ, για λόγους αρμονίας της προσεκτικά δημιουργημένης playlist :)
υ.γ.2: σας υποσχέθηκα δυνατή ροκιά στο προηγούμενο ποστ και την είχα στο μυαλό μου, αλλά θα την κρατήσω για την επόμενη φορά! hang in there, rocking bitches!

Φιλιάάάάά!

......My secret combination is a mystery for you,
use your imagination, i'm not easy but i'm true........

Μέχρι να βρω κάποιο αξιόλογο media player

"Lighten up Venus, lighten up! Βγες από τη βαρεμάρα που σε δέρνει και κάνε κάτι στη ζωή σου!"

"Okay okay, μόνο μη φωνάζεις, δεν μπορώ τις φωνές!...δίκιο έχεις, απλά μερικές φορές με πιάνει χωρίς να το θέλω...να, κοίτα, σου έβαλα την αγαπημένη μου KT Tunstall από το καινούριο της άλμπουμ...δεν είναι καλό; Εμένα πάντως όποτε το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση!

"Χμ, καλύτερα, δεν μπορώ να πω...άντε, βάλε μας και καμιά ροκιά, μην το καταπιέζεις, αφού ξέρω ότι το θες κι εσύ."

"Εντάξει, σου υπόσχομαι το επόμενο θα είναι πολύ διαφορετικό...προς το παρόν, enjoy!"

So this is the new year...and i don't feel any different

So this is the new year
And i don't feel any different
The clanking of crystal
Explosions off in the distance (in the distance)

So this is the new year
And I have no resolutions
For selfl assigned penance
For problems with easy solutions

So everybody put your best suit or dress on
Let's make believe that we are wealthy for just this once
Lighting firecrackers off on the front lawn

As thirty dialogues bleed into one

I wish the world was flat like the old days
Then i could travel just by folding a map
No more airplanes, or speedtrains, or freeways
There'd be no distance that can hold us back

There'd be no distance that could hold us back

So this is the new year...

49 λέξεις για το Χιόνι

Χτες το βράδυ στη ΝΕΤ έπεσα τυχαία πάνω στο ξεκίνημα του "Εξάντα", του ντοκιμαντέρ που επιμελείται ο Γιώργος Αυγερόπουλος. Ομολογώ πως μέχρι τώρα δεν το είχα παρακολουθήσει ούτε μια φορά. Το χτεσινό επεισόδιο όμως με συνεπήρε τόσο πολύ που από εδώ και στο εξής θα το παρακολουθώ τακτικά. Και επίσης έγινε η αφορμή να γράψω τούτο εδώ το post, για όσους δεν το είδαν αλλά και για όσους το είδαν και θέλουν να σχολιάσουν.

Το θέμα της εκπομπής λοιπόν αφορούσε τη Γροιλανδία, τους αρκτικούς πάγους και το πετρέλαιο. Στο υπέδαφος της χώρας αυτής έχουν βρεθεί πετρώματα τα οποία περιέχουν σταγόνες πετρελαίου και άλλων πολύτιμων ορυκτών, κάτι που υποδεικνύει ότι πιθανόν να υπάρχουν ολόκληρα κοιτάσματα κάτω από τους πάγους. Το λιώσιμο των τελευταίων έχει βοηθήσει στη διαπίστωση των ευρημάτων αυτών. Η κυβέρνηση της Γροιλανδίας είναι αρκετά φιλόδοξη, καθώς έχει ήδη ιδρύσει Υπουργείο Πετρελαίου και Ορυκτού Πλούτου, όπως επίσης έχει συνάψει συμφωνία με τις 6 μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου του κόσμου. Από τις δηλώσεις των εκπροσώπων των εταιρειών γίνεται φανερό ότι αποσκοπούν στο κέρδος, κάτι απόλυτα αναμενόμενο, το κέρδος όμως αυτό έρχεται σε άμεση σύγκρουση με την ευημερία του υπόλοιπου κόσμου. Η Γροιλανδική κυβέρνηση φαίνεται να συμφωνεί με την πολιτική των πετρελαϊκών εταιρειών. Σύμφωνα με δήλωση ενός εκπροσώπου της, η ανάπτυξη της βιομηχανίας στη χώρα τους θα δώσει νέες θέσεις εργασίας και οικονομική ενίσχυση αρκετή, ώστε η χώρα τους να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως από τη Δανία (η Δανία, που μέχρι πρότεινος έλεγχε εξ ολοκλήρου τη Γροιλανδία, της έχει πλέον παραχωρήσει μερική πρωτοβουλία σχετικά με τη λήψη αποφάσεων τοπικού μόνο χαρακτήρα).









Μα δεν βλέπει κανείς τους το οξύμωρο; Για τι είδους ανάπτυξη μιλάμε, όταν θα δυσκολευόμαστε να επιβιώσουμε σε αυτόν τον τόπο; Η θέση της Γροιλανδίας είναι ότι το λιώσιμο των πάγων έχει και θετική πλευρά, με την έννοια ότι έτσι οι έρευνες στο υπέδαφός της θα γίνουν ευκολότερες από τις πετρελαϊκές εταιρείες. Επεκτείνοντας το συλλογισμό αυτό, η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να μας ωφελήσει, αποδίδοντάς μας περισσότερο πετρέλαιο να καίμε, ούτως ώστε να συνεχίσει η ανθρωπότητα να προχωρά. Υπάρχει άραγε θετική πλευρά; Μπορούμε στ' αλήθεια να επωφεληθούμε από την πιο απειλητική επίδραση του ίδιου μας του είδους;

Έστω ότι τα κοιτάσματα πετρελαίου, χρυσού και αδάμαντος στην Αρκτική ζώνη αποδεικνύονται αξιοποιήσιμα και η βιομηχανική ανάπτυξη εξαπλώνεται και στην τελευταία παρθένα έκταση του πλανήτη. Η επιπλέον αύξηση των ρύπων της καύσης των υδρογονανθράκων θα εντείνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το λιώσιμο των πάγων και συνεπώς θα αποσταθεροποιήσει το (ήδη διαταραγμένο) κλίμα της Γης, με όλες τις γνωστές συνέπειες. Άρα, αν από την αλυσίδα γεγονότων αυτή δεν βγαίνει κερδισμένος ο Άνθρωπος, τότε ποιος κερδίζει;

Θα ήθελα να κλείσω με κάποιες φράσεις από ανθρώπους απλούς, κατοίκους της χώρας τους και του Κόσμου, που με συγκίνησαν όσο λίγα πράγματα που ακούω στην τηλεόραση:

"Εμείς εδώ στη Γροιλανδία χρειαζόμαστε το κρύο, είναι κομμάτι της ζωής μας".

"Όλοι εσείς που μένετε στις μεγάλες πόλεις, όπου κι αν βρίσκεστε, σκεφτείτε κάθε μέρα, τη ζημιά που προκαλείτε σε εμάς εδώ στη Γροιλανδία".

"Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους της Αρκτικής που δεν βλάπτουν τη χώρα τους".

Ο ταλαντούχος κύριος Mark Ronson

If only I had a nickel each time…

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί ένα email ο αποστολέας (ο πρώτος από όλους) ισχυρίζεται ότι μας το στέλνει για να μας ανοίξει τα μάτια, όπως έκανε και για τον ίδιο μια φίλη του Γερμανίδα, δικηγόρος στο επάγγελμα. Κατάλαβες πού το πάω ε; Όχι;;; Μα πού ζεις; Λοιπόν άκου τότε. Λέει, η δικηγόρος πάντα, ότι αυτό το κατά τ’ άλλα άδειο email παρακολουθείται από τη Microsoft ή κάτι τέτοιο και ότι είναι πολύ επικίνδυνο για τον Bill και μια άλλη εταιρεία δεν θυμάμαι ποια. Και με έναν μαγικό τρόπο αποτελεί απειλή για την υπόληψή τους! Αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες αυτές μπορούν να track down αυτό το μήνυμα και, προκειμένου να μη τους βγει το όνομα (το γιατί δεν το έχω καταλάβει), στέλνουν σε κάθε αποστολέα του μια επιταγή, το ύψος της οποίας αυξάνει ανάλογα με τον αριθμό των emails στα οποία το έχει προωθήσει. Με λίγα λόγια, άμα στείλεις το email αυτό σε όλες τις επαφές που έχεις στον κατάλογό σου (μα φυσικά και τις ξεχασμένες, είναι πολλά τα λεφτά χαλλόου!), αυτόματα έχεις λύσει το οικονομικό σου πρόβλημα!

Το email αυτό έφτασε και στα χέρια μου, και μάλιστα όχι μια, όχι δύο, μα έξι φορές! Κάθε φορά από διαφορετικό αποστολέα! Μα είναι δυνατόν να πιστεύουμε κάτι τέτοιο; Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι ο άνθρωπος που το σκέφτηκε είναι ιδιοφυία. Το θέμα του είναι προκλητικό (εύκολα λεφτά), αληθοφανές (λόγω της δικηγόρου) και έχει λογική βάση (ότι 400 ευρώ είναι ψίχουλα για τον Gates). Την πρώτη φορά που το έλαβα ένα μήνα περίπου πριν, το έχαψα για τα καλά, και το προώθησα σε αρκετά άτομα. Στα οποία θα ήθελα να ζητήσω μια συγνώμη για τη σαβούρα που τους έστειλα.

Πάει με αυτή τη μαλακία τώρα. Ας πούμε κάτι πιο χρήσιμο τώρα. Στο σημερινό podcast έβαλα το Space Dementia των αγαπημένων μου Muse, που ακούγεται σε μια διαφήμιση γνωστού αρώματος, και που τους έχω απωθημένο γιατί μας τίμησαν με την παρουσία τους στις 16 Οκτωβρίου αλλά μας τα’παν στο Terra Vibe και μου ήταν αδύνατο να πάω να τους δω.

Α, και somethin’ 4 da ladies: τα Hondos μέχρι το Σάββατο έχουν 25% σε όλα τα καλλυντικά και αρώματα, σπεύσατε! Αλλά πριν πάρετε τους δρόμους βγάλτε με από ένα δίλημμα pleez. Είμαι μεταξύ δύο αρωμάτων, το L De Lolita Lempicka (αριστερή φωτό) που είχα και μου τελείωσε και το Classique του Jean Paul Gaultier (δεξιά φωτό). Τι; Όχι και τα δύο μωρέ, έχω κι άλλα ψώνια να κάνω. Σ’ αυτό δεκτές οι απόψεις όλων.